Wat wil ik? Mijn zoektocht naar wat ik wil is ten einde gekomen!
Ik wilde altijd al iets voor mezelf beginnen, eerst was dat in mijn ‘oude’ vakgebied Horeca. Helaas is dat lastig te combineren met het gezin en de vele uren die een horecaondernemer maakt, waardoor ik die stap nooit heb gezet. Nu ik dat vaarwel moest zeggen doordat ik het lichamelijk niet meer kan, is mijn oog gevallen op Professional Organizer.
Al eerder heeft het mijn interesse gewekt en het leek mij altijd erg leuk. Ook virtueel assistent is voorbij gekomen in mijn overweging. Mijn man was hier meer voorstander van, omdat hij daar meer in zag qua inkomsten. Mijn twijfel om virtueel assistent te worden was dat dit vooral werken is op de zakelijke markt en dat trok mij toch minder. Ik schuif het niet helemaal aan de kant, gezien ik toch ook inkomsten moet hebben. Een klantenkring opbouwen als professional organizer is namelijk niet gemakkelijk, omdat dit een vertrouwenskwestie betreft en er vaak gevoel van schaamte speelt bij klanten om contact op te nemen.
Ik koos in dit geval voor mijn gevoel, waar ik mij het beste bij voelde om te gaan doen. Ik moest het doen en ik moest het leuk vinden. Professional Organizer dus!
Het is iets wat ook bij mij past;
Ik met mijn structuur en lijstjes…
Die ook zó kan genieten van een opgeruimde kast of la…
Graag controle heeft en overzicht…
Nuttig wil zijn voor mijn naasten om ze daarmee te helpen…
En wat vind ik het leuk om te doen!
Mensen helpen om weer overzicht en grip op hun leven te krijgen,
Rust in hun hoofd en leven,
Structuur en orde in het huishouden te krijgen,
Mensen die het vanwege omstandigheden zwaar hebben een duwtje in de rug te geven.
Ik krijg hier een fijn gevoel bij!
Er zijn nog wel wat drempels te nemen nu ik het eindelijk wel weet…
Financieel gezien vooral, de risico’s als je voor jezelf gaat beginnen. Investering in opleiding en het opstarten van eigen bedrijf. We zijn toch ook afhankelijk van mijn salaris. Heb ik straks wel genoeg klanten? Allemaal drempels, maar ik mag weten dat ik deze niet alleen hoef te nemen!
Eerst maar eens even het laten bezinken dat ik mijn keus gemaakt heb en daarvan genieten!
Wat een opluchting! Er valt weer wat van mijn schouders af.
Volgende maand meer over hoe we de drempels gaan nemen.
Reactie plaatsen
Reacties